Οδηγίες για την Ορθογραφία.

Το λεξιλόγιο κάθε ενότητας.

  1. Το παιδί γράφει την καινούρια λέξη ή τη λέξη που γράφει με λάθη σε μία καρτέλα.
  2. Παρατηρεί τη λέξη συλλαβή συλλαβή, γράμμα γράμμα. Το κάνει ΠΡΟΣΕΧΤΙΚΑ, είναι σημαντικό!
  3. Απομακρύνει το βλέμμα από τη λέξη και τη φαντάζεται “γραμμένη στον τοίχο”. 
  4. Εκφωνεί τη λέξη συλλαβή συλλαβή. Αν την πει λάθος την ξανακοιτά.
  5. Γράφει μία πρόταση που περιέχει τη λέξη στην καρτέλα και την τοποθετεί σε μια “θήκη”.
  6. Τη γράφει στο τετράδιο.
  7. Μετά από μια εβδομάδα την ξαναγράφει, επαναλαμβάνοντας τα βήματα 2, 3, 4.
  8. Τις καρτέλες με τις λέξεις που γράφει σωστά τις τοποθετεί στο τέλος. Αντίθετα όσες γράψει λάθος τις τοποθετεί στο πάνω / μπροστινό μέρος για να τις επαναλάβει μια επόμενη μέρα.

Η ορθογραφία της ημέρας.

  • Τη διαβάζει σιωπηρά.
  • Παρατηρεί κάθε λέξη και σημειώνει με χρωματιστό μαρκαδόρο τα σημεία που νομίζει πως θα το δυσκολέψουν.
  • Για κάθε λέξη ακολουθεί τα βήματα 2, 3, 4.
  • Βρίσκει μια εξήγηση, όπου είναι δυνατόν, για τον λόγο που γράφεται μια λέξη “έτσι και όχι αλλιώς”. Δείτε το Δεύτερο σκαλί στο κείμενο που ακολουθεί!

Διαδικτυακό λεξικό της ελληνικής γλώσσας.

Για να γράφει ορθογραφημένα.

Πρώτο σκαλί.

Διαβάζει προσεκτικά τα μαθήματα. Δηλαδή προσέχει και διαβάζει χωρίς λάθη τις λέξεις. Προσεκτικά διαβάζει κάθε κείμενο που πέφτει στα χέρια του.

Αν μία λέξη το δυσκολεύει, τη διαβάζει μεγαλόφωνα.

Τη στιγμή που γράφει μία λέξη, για την οποία αμφιβάλλει, τη συλλαβίζει νοερά (μέσα του), για να δει αν γράφει όλες τις συλλαβές που τη δημιουργούν.

Μόλις τελειώσει το γράψιμο, διαβάζει κάθε λέξη για την οποία δεν είναι σίγουρο, μια φορά αργά και μετά κανονικά.

Φροντίζει να γράφει “καθαρά και καλά γράμματα”, έτσι που να μπορεί να διαβάζει το κείμενό του. Να μπορούν και οι άλλοι!

Θυμάται πάντα πως οι μονοσύλλαβες λέξεις δεν τονίζονται, εκτός κι αν είναι οι λέξεις πού και πώς, όταν τις χρησιμοποιούμε σε ερωτήσεις, καθώς επίσης και τα ζευγάρια: πού και πού, πώς και πώς.

Δεύτερο σκαλί.

Αν δε θυμάται πώς γράφεται μια λέξη, προσπαθεί να θυμηθεί λέξεις που ανήκουν στην ίδια οικογένεια, λέξεις που έχουν με κάποιο τρόπο σχέση με το ίδιο νόημα.

π.χ. κλειδί – κλειδώνω, κλειδαράς, κλειδαριά

ποίημα – ποιητής, ποίηση

Κάποια λέξη που έχει φτιαχτεί από την “ένωση” δυο άλλων λέξεων τη χωρίζει και ελέγχει πώς γράφεται κάθε μία χωριστά. π.χ. ευτυχία – ευ+τύχη

Αν δεν ξέρει πώς γράφεται μια λέξη στην κατάληξή της, βρίσκει μια άλλη με την ίδια κατάληξη, προσέχοντας τον τονισμό.

Θυμάται και εφαρμόζει βασικούς κανόνες: Καταλήξεις ρημάτων /ουσιαστικών. Κλίση ρημάτων και ονομάτων. 

Προσπαθεί να θυμάται “παραξενιές” των λέξεων: π.χ. περνώ – παίρνω, τρέφουμε – τρέφομαι. Η μορφή τους εξαρτάται από το νόημα ή τη σχέση που έχουν με τις άλλες λέξεις της πρότασης.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται.